Καλώς σας βρίσκω...
Σύντροφισσες -οι, συναγωνίστριες και συναγωνιστές,
πρώτα απ' όλα να σας ενημερώσω πως είναι η πρώτη φορά που γράφω σε blog και από μόνο του αυτό το γεγονός με κάνει να θεωρώ ήδη την συνεύρεσή μου μαζί σας ως κερδοφόρα. Σε αντίθεση με μια γενικότερη τεχνοφοβία που έρχεται κυρίως από μια αριστερή και αντιεξουσιαστική κριτική, βαθιά ριζωμένη, σαφώς, στην ταξική δομή της τεχνολογίας και την εκμετάλευσή της για την δημιουργία νέων αναγκών και συγκέντρωσης του πλούτου και του κεφαλαίου, βρίσκω τον εαυτό μου στην οπτιμιστική, ενεργή μεριά της ταξικής εξήγησης, αυτή που λέει πως όσο περισσότεροι δίαυλοι επικοινωνίας, τόσο δυσκολότερα ελέγχονται. Και όσο ευκολότερα παίρνεις την πληροφορία (information) τόσο πιο ανοιχτός σε πιθανότητες είσαι. Τόσο πιο κοντά σε εκείνο το αιώνιο γιατί, που κανείς θνητός ή αθάνατος δεν κατέχει.
Σε αυτή λοιπόν την λογική θα συμφωνήσω πως το blog είναι και πρέπει να είναι σημαντικό μέρος της δράσης, αφού στο κάτω - κάτω μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν συνέχεια της συζήτησης, σαν ένα chat. Είχα τρεις μέρες τώρα που πάλευα με τους κωδικούς και τις εντολές και μόλις έβγαλα άκρη. Μην σας φανεί, λοιπόν, περίεργο αν πάρεται 2-3 κείμενα απανωτά, αφού ψιλοετοίμαζα κάποια πράγματα, δυο μέρες τώρα, διαβάζοντας τα σχόλια των λίγων άλλων -κυρίως της Δάφνης, με την οποία συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό.
Για να μπούμε στο ζουμί και να βγούμε από την υποφαινόμενη μοιρολατρία, και την αμήχανη απραξία πρέπει, νομίζω, να ξαναδούμε την διαδικασία από την αρχή. Στο τελευταίο session φάνηκε σαν να ξεχνάμε το βασικό πλαίσιο (φτου κακά!! αλλά έτσι είναι) που όριζε τις συναντήσεις αυτές.
4 ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΣΕ 4 ΣΠΙΤΙΑ, ΠΑΝΩ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΣΧΕΣΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ, ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΣΗΜΕΡΑ. ΕΝΑ ΕΠΙΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΠΡΟΤΖΕΚΤ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ «Ο,ΤΙ ΑΠΟΜΕΝΕΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΛΟΝ»
«Ανοιχτή πρόσκληση», είπατε. Χώρος, Πάτρα τα 4 συγκεκριμένα σπίτια, χρόνος και ώρα τάδε και τάδε και θεματολογία με αναφορά στην έκθεση και επομένως και στην Πολιτιστική, όπως αυτή αναγράφεται στα ως άνω. Τίποτε άλλο. Είτε κάποιος είναι παρών σε όλες τις συναντήσεις, είτε κάποιος είναι σε δύο, είτε μόνο για ένα μισάωρο, η άποψή του όταν εκφράζεται, είναι ευπρόσδεκτη και αποδεκτή. Μερικές φορές και η απουσία είναι εκδήλωση μηνυματοδότησης αλλά αυτό θα το πιάσουμε άλλη ώρα.
Σημασία έχει πως είκοσι άτομα την μια φορά, εικοσιπέντε την άλλη, κάποιοι άνθρωποι τέλος πάντων, δημιούργησαν αυτήν την χαλαρή δομή που λέγεται «κύκλος επικοινωνίας» και παρατηρείται παντού στην ανθρώπινη ιστορία από την πρώτη συντροφιά γύρω από την φωτιά και μετά. Ακόμα και αν θεωρήσουμε ότι υπάρχουν λόγοι σκοπιμότητας για την δημιουργία μιας τέτοιας δομής την συγκεκριμένη χρονική στιγμή ή αντιθέτως δεν βρούμε κανέναν άλλο λόγο να συνδέσουμε αυτή την ομάδα (που υπάρχουν εκατοντάδες συρμοί λογικής καθ’ όλη την διάρκεια των συζητήσεων που μπορούν εύκολα να αποδείξουν περί του αντιθέτου), η ύπαρξή της διά της παρουσίας όλων όσων, είναι αναμφισβήτητη. Οι κουβέντες έγιναν. Άρα, κατ’ αρχήν, το project προχώρησε.
Λόγο, βεβαίως, αυτής της χαλαρής δομής της ομάδας οι βάσεις, οι στόχοι, και η θεματολογία της, εξαρτάται κατά πολύ από την παρουσία ή την απουσία. Αν κάποιος π.χ. έλειπε σε προηγούμενο, κομβικό, σημείο συζήτησης μπορεί να ξαναγυρίσει την κουβέντα πίσω ή να δείξει άλλο δρόμο από αυτόν που είχαν πάρει οι άλλοι. Συμβαίνουν αυτά. Έτσι όμως και το αποτέλεσμα της όλης διαδικασίας εξαρτάται, σαφώς από την παρουσία ή την απουσία. Κοινώς, όσοι μένουν αποφασίζουν για το τι και το πώς θα γίνει στην συνέχεια. [Να ένα σχόλιο στο "ότι απομένει είναι μέλλον" (χα!) ]Αυτό δεν σημαίνει πως δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν οι απόψεις που ακούστηκαν από όλους, αλλά αντιθέτως ότι συμπυκνώνονται έτσι ώστε να οδηγήσουν στο επόμενο βήμα, στην ολοκλήρωση του project.
Παρόλο, λοιπόν, που δεν πιστεύω –δυστυχώς- πως όλοι όσοι βρέθηκαν στις «4 συζητήσεις σε 4 φοιτητικά σπίτια» συμφώνησαν ή θέλουν να προκύψει μία δράση ή να βγει έντυπο, κάτι που σύντομα θα το δούμε από τις συμμετοχές, έχω την πεποίθηση ότι εκτός του ότι παρήχθη αρκετό υλικό διεξήχθη και μια πρωτότυπη για τα δεδομένα της πόλης διαδικασία –λίγο αλλοπρόσαλλη σε βάση και στόχους είναι αλήθεια, αλλά πάντως με την δική της ιδιαίτερη δυναμική. Αυτό που μας μένει τώρα και νομίζω τον πρώτο λόγο έχουν ο Νίκος και ο Πάνος είναι να δούμε πως περνάμε στο επόμενο βήμα, και ποιό βήμα θα είναι αυτό. Έντυπο; Οκ; Τι έντυπο και πως;
4 ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΣΕ 4 ΣΠΙΤΙΑ, ΠΑΝΩ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΣΧΕΣΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ, ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΣΗΜΕΡΑ. ΕΝΑ ΕΠΙΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΠΡΟΤΖΕΚΤ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ «Ο,ΤΙ ΑΠΟΜΕΝΕΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΛΟΝ»
«Ανοιχτή πρόσκληση», είπατε. Χώρος, Πάτρα τα 4 συγκεκριμένα σπίτια, χρόνος και ώρα τάδε και τάδε και θεματολογία με αναφορά στην έκθεση και επομένως και στην Πολιτιστική, όπως αυτή αναγράφεται στα ως άνω. Τίποτε άλλο. Είτε κάποιος είναι παρών σε όλες τις συναντήσεις, είτε κάποιος είναι σε δύο, είτε μόνο για ένα μισάωρο, η άποψή του όταν εκφράζεται, είναι ευπρόσδεκτη και αποδεκτή. Μερικές φορές και η απουσία είναι εκδήλωση μηνυματοδότησης αλλά αυτό θα το πιάσουμε άλλη ώρα.
Σημασία έχει πως είκοσι άτομα την μια φορά, εικοσιπέντε την άλλη, κάποιοι άνθρωποι τέλος πάντων, δημιούργησαν αυτήν την χαλαρή δομή που λέγεται «κύκλος επικοινωνίας» και παρατηρείται παντού στην ανθρώπινη ιστορία από την πρώτη συντροφιά γύρω από την φωτιά και μετά. Ακόμα και αν θεωρήσουμε ότι υπάρχουν λόγοι σκοπιμότητας για την δημιουργία μιας τέτοιας δομής την συγκεκριμένη χρονική στιγμή ή αντιθέτως δεν βρούμε κανέναν άλλο λόγο να συνδέσουμε αυτή την ομάδα (που υπάρχουν εκατοντάδες συρμοί λογικής καθ’ όλη την διάρκεια των συζητήσεων που μπορούν εύκολα να αποδείξουν περί του αντιθέτου), η ύπαρξή της διά της παρουσίας όλων όσων, είναι αναμφισβήτητη. Οι κουβέντες έγιναν. Άρα, κατ’ αρχήν, το project προχώρησε.
Λόγο, βεβαίως, αυτής της χαλαρής δομής της ομάδας οι βάσεις, οι στόχοι, και η θεματολογία της, εξαρτάται κατά πολύ από την παρουσία ή την απουσία. Αν κάποιος π.χ. έλειπε σε προηγούμενο, κομβικό, σημείο συζήτησης μπορεί να ξαναγυρίσει την κουβέντα πίσω ή να δείξει άλλο δρόμο από αυτόν που είχαν πάρει οι άλλοι. Συμβαίνουν αυτά. Έτσι όμως και το αποτέλεσμα της όλης διαδικασίας εξαρτάται, σαφώς από την παρουσία ή την απουσία. Κοινώς, όσοι μένουν αποφασίζουν για το τι και το πώς θα γίνει στην συνέχεια. [Να ένα σχόλιο στο "ότι απομένει είναι μέλλον" (χα!) ]Αυτό δεν σημαίνει πως δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν οι απόψεις που ακούστηκαν από όλους, αλλά αντιθέτως ότι συμπυκνώνονται έτσι ώστε να οδηγήσουν στο επόμενο βήμα, στην ολοκλήρωση του project.
Παρόλο, λοιπόν, που δεν πιστεύω –δυστυχώς- πως όλοι όσοι βρέθηκαν στις «4 συζητήσεις σε 4 φοιτητικά σπίτια» συμφώνησαν ή θέλουν να προκύψει μία δράση ή να βγει έντυπο, κάτι που σύντομα θα το δούμε από τις συμμετοχές, έχω την πεποίθηση ότι εκτός του ότι παρήχθη αρκετό υλικό διεξήχθη και μια πρωτότυπη για τα δεδομένα της πόλης διαδικασία –λίγο αλλοπρόσαλλη σε βάση και στόχους είναι αλήθεια, αλλά πάντως με την δική της ιδιαίτερη δυναμική. Αυτό που μας μένει τώρα και νομίζω τον πρώτο λόγο έχουν ο Νίκος και ο Πάνος είναι να δούμε πως περνάμε στο επόμενο βήμα, και ποιό βήμα θα είναι αυτό. Έντυπο; Οκ; Τι έντυπο και πως;
Σας φιλώ για την ώρα,
θα τα ξαναπούμε σύντομα
Κυρ...
kyr 9:17 PM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home