...από την θεωρία στην θεώρηση...

Πώς, λοιπόν, γίνεται να αποτυπώσουμε τουλάχιστον, τις παρουσίες, με την όλη -εκδηλωμένη ή μη - ατομικότητά τους; Πώς γίνεται να βρούμε ένα παρουσιολόγιο που θα καταγράφει ακόμα και συναισθηματικές παρουσίες ή απουσίες και που εμείς μετά θα διαχειριζόμασταν με περίσσεια σεβασμιότητα προς τα στοιχεία του; Πώς θα φτιάξουμε μια δομή που θα επιτρέπεται η συμμετοχή και σε αυτούς που δεν θέλουν να συμμετέχουν; [*]

*[ με την Αριστερή Ηθική του "αγωνίζομαι και για τον απεργοσπάστη",
ή με την Χριστιανική Ηθική του "γυρίζω και το άλλο μάγουλο", αλλά εκεί κρύβονται παραμύθια για παράδεισους, ψυχές και θεόσταλτες ηθικές και μπλέκουμε χειρότερα].